สุดท้ายที่กรุงเทพ(마침내 방콕에!)

สุดท้ายที่กรุงเทพ(마침내 방콕에!)

Artist:สุนารี ราชสีมา.

 

อยู่บ้านนาดีๆ ไม่ว่าดีจึงหนีหน้ามา

農家생활이 좋기는 하나

아무리 좋아도 외면하게 되요

เบื่อต้องทนทำนา จึงจากมา ไม่สนใจ

힘든 농사일에 짜증이 나서

관심이 없어졌죠

ใคร จะเตือน เหมือนคำยุยั่ว ตามัว มืดมองไม่เห็นใคร

누구든 침침하고 어두워서 잘 보이지 않는

눈을 자극할 말을 생각나게 해줘요

สุดท้าย จึงต้องเจ็บ โอ้กรุงเทพ ฟ้าใส

결국은 아!맑은 하늘의 방콕에 상처를 입히죠

แสงไฟ สว่าง แต่หนทาง ยังมืดมน.

밝은 햇살이 있지만

여전히 거리는 어둡죠

เจอะแต่คนรวยๆ หน้าตาสวยมากมี

아주 예쁘고 부드러운 용모를 가진 사람을 만나지만

แต่คนใจดีๆ ไม่เห็นมี เลยสักคน

마음씨 좋은 사람은 단 한사람도 보이지 않아요

เจอ ทีไร เห็นมีแต่แกล้ง เสียดแทง ฤทัยเราเหลือทน

만나는 사람마다 참기 힘든 마음의 상처를 주는 사람뿐

ต้องยอม พลีกาย แลกกับ ความจน

궁핍이 따르는 육체적 희생은 감수해야 합니다

ฉันจึงหมองหม่น ก็ เพราะคน กรุงเทพลวง

방콕 사람들은 남을 속이기에

전 우울합니다

เจอะแต่คนรวยๆ หน้าตาสวยมากมี

아주 예쁘고 부드러운 용모를 가진 사람을 만나지만

แต่คนใจดีๆ ไม่เห็นมี เลยสักคน

마음씨 좋은 사람은 단 한사람도 보이지 않아요

เจอ ทีไร เห็นมีแต่แกล้ง เสียดแทง ฤทัยเราเหลือทน

만나는 사람마다 참기 힘든 마음의 상처를 주는 사람뿐<

ต้องยอม พลีกาย แลกกับ ความจน

궁핍이 따르는 육체적 희생은 감수해야 합니다

ฉันจึงหมองหม่น ก็ เพราะคน กรุงเทพลวง.

방콕 사람들은 남을 속이기에

전 우울합니다